Het ware gezicht van Urk.....

Urk, een dorp met ruim 21.000 inwoners,een vissersdorp dat vroeger een eiland was in de Zuiderzee, tot in 1932 (de afwerking van de Afsluitdijk).

Urk, het dorp met de grootste vissersvloot en bijbehorende verwerkingsindustrie van Nederland.

Urk, het eiland dat in 1942 door het droogleggen van de Noordoostpolder veranderde in vaste land. Maar voor de Urkers voelt het nog steeds als een eiland.

Urk, het dorp dat bij drie provincies van Nederland heeft gehoord, van 1825-1950 bij Noord Holland, van 1950-1985 bij Overijssel en vanaf 1 januari 1986 bij Flevoland.

Urk, waar het gemeenschapsgevoel verschrikkelijk groot is, waar iedereen elkaar helpt.

Urk, de meest christelijke (protestants) gemeente van Nederland.

Urk, het geboortedorp van Appie Baantjer, Jan Ras, Johan van Slooten en meer bekende Nederlands.

Urk, het dorp waar heel Nederland een mening over heeft.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik nog nooit naar de tv serie over Urk heb gekeken, want ik kijk nooit tv.

Maar als je sociale media volgt, wordt er altijd gesproken over incest, drugs, rellen.

Zeker met de Covid maatregelen, kwam Urk regelmatig in het nieuws. De jeugd van Urk is aan het rellen, rotondes veranderden in een vuurzee, een GGD test straat werd afgebrand... Nederland spreekt er schande van.

Maar wie heeft ooit de moeite genomen met de Urkers zelf te praten? Om eens te gaan vragen waarom?

Feit is dat Urkers trots zijn op hun dorp. En ik moet zeggen, dat is terecht. Het is een prachtig dorp. Het uitzicht is zo mooi, tenminste, als je niet naar de oerlelijke windmolens kijkt. (Wat een horizon vervuiling). Maar ze werken dan ook hard voor hun dorp, voor hun (over)leven. Maar wie neemt het voor hen op? Wie verteld hoe moeilijk de vissers het hebben, met alle regels en maatregelen? Wie weet nog dat de Urkers niet welkom waren in de nieuwe polder, dat de vrouwen geen werk kregen?

Ook de jeugd werkt hard en ging voor Covid graag met elkaar een biertje drinken op zaterdagavond. Gezellig met elkaar, muziekje er bij, drankje. Geintjes, lachen en sommige ook lekker dronken worden. In de loods, of in de keet, ze hadden zo hun eigen plekken waar ze elkaar elke week zagen. En geef ze eens ongelijk. Een groot deel van de inwoners is jonger dan 24 jaar.

En toen kwam Covid. En net als in de rest van Nederland kwamen de vrijheidsbeperkende maatregelen. De jeugd mocht niet meer samenkomen en hadden daardoor niet meer de mogelijkheid om elkaar te zien. De loodsen en keten werden letterlijk afgesloten en je mocht er alleen in met toestemming, op aanvraag.

Maar een Urker laat zich niet de vrijheid zo maar afnemen. Dus ging de jeugd de straat op. En relschoppers uit omliggende dorpen kwamen ook, al dan niet uitgenodigd.

En wat deed de handhaving? Ze gingen er vol op in.

Toen werd Zwarte Piet verboden. Dus wat doen Urkers? Die gaan als Zwarte Piet en Sinterklaas de straat op, want iedereen zou het recht moeten hebben dit kinderfeest te vieren zoals zij dat willen. En wat deed de handhaving? Er weer vol op in. Wie kent het filmpje niet van Sinterklaas, die door de straat rent met een agent achter zich aan, gevolgd door een politiebus. Ik moet bekennen, ik heb zo hard gelachen. Wat een geweldig volk!

Toen kwam het vuurwerkverbod. Dus wat doet een beetje trotse Nederlander (en dus zeker Urk)? Die steekt het vuurwerk af.

Daarna kregen we de avondklok. En weer liet de jeugd zich horen. Maar wat veel mensen niet weten, is dat er vooral niet Urkse jongeren waren. De GGD Teststraat is door iemand van buiten het dorp aangestoken. Wat Nederland vaak ook niet weet, is dat Urk geld in heeft gezameld om de kosten te vergoeden. Want, zoals Urkers denken, we lossen het zelf wel op.

En dat laatste kun je serieus nemen. Is er iemand met problemen, de Urker komt elkaar helpen. Zo simpel als dat.

In Urk is al een tijd geen enkele besmetting met Covid geweest, de sterfgevallen zijn de normale sterfgevallen, die altijd gebeuren, het hoort bij het leven.

Urk is het beu. De maatregelen, de beschuldigingen. Urk wil weer gewoon gewoon doen. Zoals ze zijn.

Dus hadden ze een oproep gedaan via appjes, om bij elkaar te komen. Om te laten zien dat ze gewone hardwerkende mensen zijn, gezond, gezellig. Wie wilde, werd gevraagd op 13 Februari naar de vuurtoren te komen. Zonder mondmasker, want die dragen ze toch al bijna niet. Zonder rellen, want dat zit niet in de gewone Urker.

Bij elkaar komen en op de foto gaan, als 1 grote familie.

Via mijn buuf, die zelf uit Urk komt, kreeg ik van deze oproep te horen. En omdat ik Urkers geweldig vind, ben ik er heen gegaan met mijn camera. En heb mooie foto's gemaakt. En zelfs ik voelde me trots. Wat een lieve mensen. Ik heb met een paar bewoners gezellig staan praten, ze hebben me wat meer over Urk zelf verteld. Het was niet een heel grote groep, want ook de Urkers houden van schaatsen, dus een groot deel was het ijs op, maar er was een mooie groep, van allerlei leeftijden. Allemaal samen als 1.

Ik ben er aan uit. Urk is een mooi dorp, met nog mooiere mensen. Die gewoon hun leven willen lijden, met elkaar, voor elkaar.